Zoals jullie misschien wel weten maak ik veelvuldig gebruik van het openbaar vervoer, bus en trein, ten behoeve van het woon-werk verkeer. Per jaar loopt dat zo op naar een kleine 750 uur. Dan wil het ook gebeuren dat je in die tijd ook wel wat leuks meemaakt. Zo ook afgelopen maandag. Ikwas op weg naar huis en nam zoals gewoonlijk Lijn 1 naar Ziekenhuis Overvecht. Achter het stuur zat een uiterst vriendelijk chauffeur, die iedereen uitbundig begroette bij het instappen in de bus. Zo ook mij en ik groette hem dan ook vriendelijk. Toen de bus het station verliet, sprak de chauffeur ons vrolijk toe: "Dames en Heren, mijn naam is xxxxxxxxxxx en ik heet u hartelijk welkom aan boord van deze bus. Ons einddoel voor vandaag is Ziekenhuis Overvecht en op weg daar naar toe zullen wij enkele pittoreskeplekjes van de stad passeren." Ik kreeg een beetje de giebellach. Nog voor het Vredenburg, schakelde hij de automatische route stem in en een vriendelijk damesstem schalde door de bus "Volgende halte: Het Vredenburg". De cauffeur sprak onmiddelijk door zijn intercom dat dit zijn zus was en dat hij het vanaf nu weer zelf opnam. Op geheel eigen wijze van de chauffeur schalde de aankondiging van de verschillende haltes door de bus. Ik moet zeggen de manier waarop hij dat deed was op zijn minst humoristisch. Het hoogtepunt van de rit was wel het moment dat we de Meester Tripkade opdraaiden. Zonder een zweem van een lach klonk door de intercom:"Dames en Heren de volgende halte is de Meester Doctor Professor Ingenieur Tripkade" Waarop 1 van de 2 dametjes die voor me in de bus zaten zei "Verrek ik dag astottie alleinig schoalmeister waas, dattie dokter waas hep ikke nooit gewete", waarop de ander reageerde "Jao zozie je waor je ken elleke dag nog wat lere, zellufs in de bus"
Ik had het niet meer en lag in een deuk.
